Musztra zuchowa

Nie róbcie z zabaw zuchowych – harcerskich ćwiczeń.
Aleksander Kamiński

Ta książeczka nie jest regulaminem. Nie istnieje żadne odgórne ustalenie czy uchwała wprowadzająca w życie musztrę zuchową. To jedynie pomysł, propozycja. Idea jej powstania zrodziła się z faktu, że w środowiskach harcerskich całego kraju istnieje jakiś bliżej nieokreślony twór, wyraźnie odróżniający się od tradycyjnej, wzorowanej na wojskowej, musztry harcerskiej. Choć być może samo słowo „musztra nie jest tu całkowicie trafne, nie udało nam się znaleźć innego, równie szybko kojarzącego się z treścią książeczki. Prócz tradycyjnie rozumianych komend zaliczyliśmy do niej także różnego rodzaju okrzyki i przyśpiewki, które stanowią nieodłączny i powtarzalny element pracy zuchowej. Musztra zuchowa zrodziła się na potrzeby gromad i ich tajemnych znaków, sekretów, obrzędów. Jak dotąd przekazywana była pocztą pantoflową, z drużynowego na przybocznego, na kursach, zbiórkach namiestnictwa itp. Dziś przedstawiamy wam mały zbiór tego, co udało nam się podpatrzeć w różnych stronach Polski, a co wydaje nam się jest najbardziej uniwersalne i powtarzalne. Coś, co łączy wszystkie zuchy.